Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Όταν ο Αλ. Τσίπρας με "εντυπωσίασε" για τις γνώσεις του για το Μεσολόγγι του "σήμερα"...

Γράφει ο Θεοφύλακτος Σπατούλας

Δημοσιογράφος στην τηλεόραση του ALPHA

Πριν τις Ευρωεκλογές, είχα την ευκαιρία να πιούμε ένα καφέ στο περιθώριο μιας συνέντευξης με τον σημερινό Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα.

Όταν με ρώτησε, από που είναι η καταγωγή μου και όταν του είπα "Μεσολόγγι", άρχισε αμέσως, να μου εξιστορεί, τα όσα γνωρίζει για την Ιστορική πόλη.

Μου είπε για τον Αη Συμιό, τα κουστέκια, την ιστορία του τόπου , ότι δεν υπάρχει τουριστική ανάπτυξη σε μια περιοχή που θα μπορούσε να αποτελέσει πόλο έλξης , για τα αγροτικά προίόντα που πωλούνται σε τιμές εξευτελιστικές, το Αυγοτάραχο, το Ούζο.

Ήταν μεγάλη έκπληξη για εμένα που γνώριζε τόσα πολλά. Όπως άλλωστε έτσι θα χαιρόνταν κάθε άνθρωπος που θα άκουγε τον τότε Αρχηγό της Αξιωματικής αντιπολίτευσης να μιλάει για την γενετειρά του .

 

Εντυπωσιάστηκα γιατί πράγματι για το Μεσολόγγι εκτός απο την Ιστορία του, όλα τα παραπάνω, είναι η δυναμή του. Του εξέφρασα την δυσαρεσκειά μου για το ότι τα νέα παιδιά "στοιβάζονται" στην Αθήνα για 600 Ευρώ, χωρίς να υπάρχουν οι δομές που θα τα οδηγήσουν πίσω στα χωριά τους, για να δημιουργήσουν.

Μου άρεσε που άκουγε, αν και δεν συμφωνώ σε πολλά με την πολιτική του. Μου περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τις ιστορίες που είχε ακούσει απο γέρους καπεταναίους για το Μεσολόγγι.

Αυτό πιστεύω ότι από εδώ και στο εξής είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσει ο σημερινός Πρωθυπουργός. Αν καταφέρει να ελέγξει τα "καρτέλ" το λαθρεμπόριο και στηρίξει τις δομές της υγείας και της Παιδείας σε ολόκληρη την Ελλάδα τότε πιστεύω με τα λίγα που ξέρω οτι θα περάσει στην Ιστορία με "λαμπρά" γράμματα.

Αυτό όμως θεωρώ δεν πετυχαίνεται με παραχολογίες και διορισμούς, μια γάγγραινα που κατέστρεψε μια γενιά . Με τοπικούς άρχοντες να κάνουν "κουμάντο" για το που θα μοιραστεί η πίτα ανάλογα με τα βόλια που έχει ο καθένας.

Ίσως είναι και μια ευκαρία για κάθε "Μεσολόγγι".

Αλλά ας αποφασίσει κάποτε και η κάθε τοπική κοινωνία τι χωριό , πόλη και χώρα θέλει.